Klopt het beeld wel dat de mens opgeknipt is in een uiterlijk en een innerlijk leven. Of hebben wij ongemerkt onze innerlijke moraliteit ingeleverd ten behoeve van de vooruitgang, de economie? Vanuit de Verlichting en Industrialisatie komt de stelling: -kapitalisme/ economie heeft geen moraal-. Dat gaf mensen de vrijheid om in het uiterlijke 3D economische leven te handelen zonder moraal of humaniteit. Ter compensatie werd het sociale contract uitgevonden. Contract? is de innerlijke vrijheid tot moraliteit dan een waarneembare, feitelijke aangelegenheid of is er een natuurlijk begrip voor wat o.a. rechtvaardigheid is. Mogen we elkaar daarop aanspreken of niet? Rechtvaardigheid is subjectief en cultuurgebonden en toch herkennen wij elkaar daarin als mens.