Kinderen hebben van nature al een gevoel voor rechtvaardigheid, of iets wel of niet eerlijk is. In de volwassenheid lijkt integriteit niet verwacht te worden, immers kapitaal/economie heeft geen moraal.

Toch blijft het verlangen naar een rechtvaardige en overzichtelijke wereld bestaan, zoiets als een paradijs waar eenheid, erbij horen, waardering en opgaan in een groepsidentiteit vanzelfsprekende waarden zijn. Hebben wij misschien moeite met de schijnbare afgeslotenheid van het individu-zijn en de daarmee samenhangende vrijheid/verantwoordelijkheid? 

Onder invloed van wetenschap en techniek tekent zich een maatgevend 3D ( ruimte, tijd, zwaartekracht) mensprofiel af waarop systemen, wet- en regelgeving gebaseerd worden. Naar de huidige trend wordt de wereldbevolking gereset en “bestuurbaar en bruikbaar” gemaakt. (agenda 2030) Om dat mogelijk te maken zullen mensen geprogrammeerd moeten worden.

Wanneer integriteit en diversiteit onderdrukt worden ontstaat een monocultuur waarin de leider bepaalt wat goed en kwaad is = einde democratie. Zonder pluriformiteit, ongecensureerde kennis, ervaring opdoen, wordt het leven monotoon en zullen wij uit verveling en agressie elkaar gaan bestrijden. Vraag hier is: hoe zien wij onze toekomst als mens/ collectief?

B.v. -Machtige Mensbeelden- Raad Volksgezondheid Samenleving